...

Sizin hiç dostunuz öldü mü? Benim bir kere öldü.
Kör olmak gibi değil çolak kalmak gibiydi daha çok.Elinizin hala orada olduğunu sanıp gayri ihtiyari bir hareket yapıp boşlukla karşılaşmak, rüyalarında elinizin orada olması gibi....
Telefonunuzda durur numarası hala...Eliniz gitmez bir türlü silmeye. Sanki silerseniz küsecek gibi, sanki silerseniz unutacaksınız gibi, sanki silerseniz ölecek gibi...
Dostlarınızın değerini bilin yanınızdayken ve arayın telefonu açacak biri varken hala...

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate