Cennete giden ilk sen olursan...............

EÄŸer ben yazsam cenneti şüphesiz Ege’de bir sahil köyüdür


Dört mevsimi mayıs…

Gündüzleri Ege’nin suyu damlar üzerinizden

Geceleri inceden bir titretir

Kalabalık malum artık o taraf

İskelede kadeh tokusturur nazım,attila,can baba bir de asaf...

Bir ıslıkla duyulur yaklaştıgi münir nurettinin

Bir sandalla yanaşır kıyıya yaman,priştina ,uzay ve diğerleri

Müzik bir yandan

Makam ya rast ya hicaz

Anason kokusuna eşlik eder bazen birkaç dize bazen de cazzz..

….

EÄŸer ben yazsam cenneti

Cennet Ege’de bir kıyı kasabası olur şüphesiz

Tüm ölü ozanlar için

Tüm ölü adamlar için

Ama adam gibi adam ve kadınlar için

Cennet Ege’de bir kıyı kasabası olur şüphesiz…


Ama yazamam............




maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate