sunay akından devam...

ben yaşadıklarımın hiçbirini unutmam.


ama evet ! yeri gelir susarım.

canımı çok yakan şeyler olur ama... yinede susarım, tükenirim.

buna izin de veririm aslında.. salaklığımdan mı? hayır!

ben kimseye ''git'' de demem, diyemem.

o kişi vazgeçilmez olduğundan mı? hayır.

ona o kadar şeye rağmen,o kadar değer veririm ki, hergün yaptıklarına utansın diye.

ama bir gün öyle bir giderim ki;

kaybedeceğim hiçbir şey olmaz!

not:ben beni bunca anlatamazdım...

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate