kaç düşü var insanın
bilmezsin...
kaç duvarı var
ağladığı
ve yalvarıp
yakardığı
kaç izdüşü var...
her aşka
yelken açtığında
kaç yolu var
insanın
bilmezsin...
geldiğinde bulduğu
kaç çiçek var,
gittiğinde
kaç bahçe harap
bilmezsin....
beni sende
anlamadın
dediğinde
kaç sevi var
gözlerinde
sezemezsin...
aşta bir devrim
her kalktığında
bir sabaha
yürüyemezsin...
silahını kuşan
barışına sahip çık
kimler öldü
kimler kaldı
bilmezsin...
her ayrılık
bir yenilgi
her kavuşma
bir yengi
diyemezsin...

ey sevgili ;
ateşe duran
pervane
daha mı az
yanar mumdan,
kaç mevsim tutar
mayası bilemezsin....
Ey sevgili
deli de benim
delişmenin de ben ,
her baharı güze
her güzü bahara
çeviren yüzün
demde kalırmı
çözemezsin...


sende ki ben
dilimi ısıran an...
bende ki sen
hep yarım kalan
göremezsin...

ey sevgili
gecemin yarım ay hali
beni böyle
dindiremezsin...

Atila ÖZTEL