ölmek...

Insan neyle yaşar diyor reklamlar.Bir sürü cevabı var.Peki insan neyle ölür.Sevgisiz ölür bazen.Birinin sizi sevmemesi ölümden beterdir.Önce kandırırsınız kendinizi böyle daha iyi böyle daha özgür olduğunuz yalanıyla.Sonra bir gün ansızın bir sokak başında,bir duble rakının ortasında, ya da bir şarkının sonunda gözünüzde biriken yaşlar anlatır gerçeği tüm çıplaklığıyla.Artık onsuz yaşamak zorunda olduğunuzu ve bunun aslında yaşamamak olduğunu....Insan böyle ölür bazen,en sevdiği tarafından onun yokluğunun silahıyla öldürülür.

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate