günlerden ayrılık

Bu gün günlerden ayrılık...
Giderken demek istediğim ne çok şey var,
En çokta gitme yanımda kal...
Ama biliyorum yaşadık işte bu kadar...
Şimdi ,
Gözlerine baktığımda o tanıdık telaşı göremeyeceğim,
Ellerin artık sabırsızca gezemeyecekler kuytularımda,
Dudakların,
Başka dudakların tadını taşıyacak sabahları çay bardağına,
Yorulduğunda ,
başka kucaklarda dinlendireceksin asi başını,
başkalarına aşk şiirleri okuyacaksın,
bitimsiz gecelerde,
bunda sonra senin ve benim şarkımız olmayacak hiçbir çalan radyoda,
Ve solacak fotoğraflarımız ,
bir albümün sayfalarında,
Geçmişte kalmış yüzlerce aşktan biri olacağız bizde,
Bir gülümsemeyle anımsanacak geriye baktığımızda...
Bir aşkın ilk günleri nasılsa,
bir ayrılığın ilk günleri de o kadar yasadışı aslında,
O kadar aykırı insan ruhuna...
Şimdi ben bir yüz bulmalıyım senin yüzüne benzeyen,
bir kafiye senin kelimelerinden çıkmış,
en çokta evde kalan kokuna sarılmalıyım,
tenimde kalan izlerine,
bende kalan sana...
topladığım parçalarla,
yeni bir sen kurmalıyım bir ayrılığın ilk günlerinde,
bir aşkın son günlerinden seni damıtmalıyım...
hep bir taraf daha fazla sever ya..
sevgilim...
unutma..
bir taraf daha fazla ayrılır...
ve daha fazla eksik kalır...

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate