Biraz daha azaldık...


İnsanın yüreği kanar mı? benimki bir süredir kanıyor.Biz cumartesi böyle mi ayrıldık abi? Gitmek varmıydı bunca yapacak şey varken?Hem benim daha öğreneceklerim bitmemişti ki?

O benim ve hepimizin Kemal Abisiydi.Sorduğunuz her soruya usanmadan sıkılmadan cevap verir yüzündeki gülümsemeyi hiç kaybetmezdi.500 km uzaktan insana yanında olduğunu hissettirebilecek kadar kocaman bir adamdı.Çok kısa bir süre önce üşütmüşüm ben diye gitti hastaneye.O hastane şimdiye kadar bu kadar çok ziyaretçi görmemişti zaten.İnsanın bu kadar seveni nasıl olur diye sordu bahçedeki ağaçlar.Cumartesi günü görüşürüz abi diye ayrıldım.Görüşürüz abi....

bu yaz gunes biraz daha eksik,
el ele verin azaldik
yine o tanidik serinlik.
isimiz cok zor...
bu yil herkes biraz daha korkak
bu ne caresizlik ah yandik
dayan yurek dayan
giderek isimiz cok zor.
ah koca oglan oyun ettin
bu is burada bitmez
soylenecek cok soz kaldi
sana bir omur yetmez.
ah nerelere gittin aman soyle
bu ayrilik ne yaman soyle
adamlarin adami uykuda misin?

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate