İstanbul

Bir şehri sevmekle bir insanı sevmek arasında pek bir fark yoktur aslında.Tutkuyla sevebilirsiniz her ikisini de...Bazen bu tutku sizi o şehirden ayrı yaşatmaz...Bazense sizin için iyi olanın şehrin sadece ziyaretçisi olman gerektiğini bilmektir.Tıpkı bazı insanların hayatlarında olmanız gerektiği gibi...



Seni düşünmek güzel şey...

Seni düşünmek ümitli şey...

Dünyanın en güzel sesinden,

En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...



....

Ümit ..Hep yeter bana...



maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate