son

herşeyin başladığı yerdeyim bu gece
üzerimde bir kuru sarhoşluk hali
giyindiğim ne varsa çıkarıyorum senden yana
vedaların bir anlamı olmalı
gecenin ilerleyen saatlerine kazılı
birer bıçak izi gibi
hain ve sisli ve puslu bir İzmir akşamında
hayallerime karlar yağmalı
ansızın sirenler çalmalı
tüm radyolar anons etmeli
bittiÄŸini...
kestiÄŸim yerden seni
kan kırmızı bir gül filizlenecek sabah yüreğimin
ve herÅŸey baÅŸka bir aÅŸka ertelenecek...
...
sen bitsen de ...bu şiir yarım kalacak....

maikedi

İzmirli... Atatürkçü.... Kafası hep karışık... Bunlargillerden... Anarşit... Akdenizli olmaktan gurur duyuyor .... Akdenizli olmak hayata karşı bir duruştur sanırım. Akdenizli olmak ; kanının deli akmasıdır, bağıra çağıra konuşmaktır, kalabalık aile sofralarıdır, kapı gıcırtısına oynamaktır, şarkılara ayakla ritm tutmaktır, zeytindir,zeytinyağıdır, teninin güneş yanığı rengini yıl boyu korumasıdır, güzel kızlardır, yakışıklı erkeklerdir, damak zevkidir, daha ötesi hayat zevkidir... Yani Akdenizli olmak bir ülkenin ötesinde bir iç denizin çevresinde yaşayan tüm insanların o deniz gibi rengarenk,kah huzurlu,kah deli dolu olmasıdır.Bir ülkeye değil bir denize kendini ait hissetmektir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Translate