Başladığım mektuplara bir son vermek lazımdı diye düşündüğümden yazıyorum bunu.Sana bir son mektup borcum olduğunu düşünerek.

Hayatımda ne çok ilke neden olduğunu ve aslında bende ki bir şeylerle hesaplaşmama neden olduğun için sana ne kadar minnet borçlu olduğumu bilmiyorsun.Bilmende gereksizdi zaten diye düşünüyorum.Ama şimdi söyleyeceklerimi umarım okursun.

Yola yalnız çıkmıştım aslında sen bilmiyordun.Bir karar vermiştim seyahatin başında.Aşık olacaktım.Arada bir yerlerde sende bana eşlik ettin sadece ama şükür ki uzun sürmedi.Çünkü bu tek kişilik bir yolculuktu ne yazık ki en başından beri.Mektuplar sana yazılsa da benim savaşım aşklaydı ve kendimleydi aslında.Kendime bir şeyleri ispat etme savaşıydı.”Hala aşık olabiliyorum bak ,ondan sonra da tutkuyla sevebiliyorum.İyileştim ben ruhumu kaybetmedim “ savaşıydı.Ve ne yazık ki böyle bir savaşta kimsenin kazanma şansı yoktu .Ben de yenildim.

Bu yüzden her şey çok gösterişli ve şaşaalıydı zaten.Tıpkı hiçbir kadının bir transseksüelden daha kadınsı görünememesi gibi.Sonradan kadın görünümüne kavuşan kadınlar ,doğuştan kadın olanlardan daha süslü,daha iddialıdırlar.Çünkü uğruna savaştıkları kadınlıklarının kıymetlerini bizden daha iyi bilir ve bunu herkese göstermek için pırıltılı paketlere bürünürler . Benim aşkım da böyleydi işte.Pırıltılı bir paket içindeydi.Abartılı,şaşaalı ve yapay. Çünkü kimse bilmese de ben biliyordum doğal olanın ,gerçek olanın ne olduğunu.Dışarıdan güzel görünse de beni kandıramıyordu.Bu yüzden en çok kendimi ikna etmeye çaba harcıyordum.Ve inat ediyordum bu duyguda.Bu aşktı .Yani öyle olmalıydı.Başka ne olabilirdi ki hem.Bütün belirtiler aşkı gösteriyordu.Sen vardın,özlem vardı ,acı vardı hatta Ankara vardı.Aslında ne yazık ki tüm belirtiler onu gösteriyordu.Onu ,aşkı ve Ankara’yı tekrar yaşamak istediğimi gösteriyordu ….

Bu yolculukta çok şey öğrendim.Bir sonraki yolculuklarım için.Tüm derslerimi aldım ve hazırladım çıkınımı.Tekrar çıkacağım yollar için.Bu yenilgi pes ettirmeyecek beni.Aramaya devam edeceğim.Çok uzaklarda bir yerlerde değil aradığım biliyorum.Aslında iyileştiğimi ve onun anısından kurtulduğumu biliyorum.Bu sefer ki yanılgının tek nedeni çok benzerlik olmasıydı.Yeni serüvenler var yaşayacağım biliyorum.Hiç uslanmayacak,hiç büyümeyeceğim bunu da biliyorum.Önümde uzunluğunu kestiremediğim bu yüzden de daha maceralı bir yol var.Soluk soluğa yaşanacak…

….
büyük aşklar yolculuklarla başlar
ve serüvenciler düşer bu yollara ancak

onlar ki dünyanın son umudu
soyları tükenen birer çılgındırlar

ama yaşarlar dünyanın dört bir yanında
ölümle alay ederler sanki

nerde beklenirse ordaydılar
bir kez bile gecikmediler ömür boyu

neydi onları ordan oraya
savurup duran şey

onları daima yalnız kılan
neydi bu yaşam denilen gürültüde

her dilden bir adları vardı onların
ama hiçbir ülkenin kimliğini taşımadılar

sarışındılar belki de esmer
yani birçok yüzün bileşkesi

ne altın arayıcısıydılar
ne de aylak bir gezgin

vurulup düşseler de her kuşatmada
serüvencidir onlar ve hiç ölmezler

ki onlar hep yalnızdır ve her nasılsa
bulurlar heder olmanın bir yolunu

onlar ki bu dünyada
kahraman olmaya mahkumdurlar

sislenen anılar kaldı bize onlardan
renkleri bozulup duran solgun anılar

nasıl yazmalı ki silinip gitmesin
bulutlar gibi çekilmesin gök boşluğuna

bileği güçlü ve gözüpek avcılar mıydı
onları kuşatıp yeryüzü cennetinden atan

yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
vurulup düştükçe ışığını karartan

o serüvenlerin günlüğü tutulmadı
yazılmadı o insanların destan şiiri

parça parça ettirilseler bir kartala
(ki sanırım böyle oldu sonları)

fışkırır yüreklerinden
başarısız ihtilallerin yangınları

Ahmet Telli

Son söz……

“Ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir “ demiş şair.Son tek kişilik yolculuğuma eşlik ettiğin için sağol…


Not:Bu süreçte seni kırdıysam , üzdüysem ya da sana zarar verecek bir şey yaptıysam lütfen affet beni.

Ve iyi bak kendine.